Sign in or register
for additional privileges

Recovering Yiddish Culture in Los Angeles

Caroline Luce, Author

You appear to be using an older verion of Internet Explorer. For the best experience please upgrade your IE version or switch to a another web browser.

Joseph Katzenogy (Kitz): Little Blossoms

Kveytlakh — Little Blossoms
Excerpt from his book Kveytlakh (Little Blossoms), Los Angeles: Keshene Bibliotek (Pocket Library, 1925)
As appears in Mayrev (West), vol. 1 (February, 1925): 39.
Translated by Caroline Luce, Edited by Hershl Hartman.


A.
Mit Zich (By Oneself)


A drop of ink said to the writer:
“You shape and create strange lives with me. Well, what about yours?”
The writer put the pen down and took up a book. He didn’t know what he was
reading. So he began to think.
And the drop of ink on the tip of the pen then spoke further:
“Your room is small and narrow. Uncomfortable for two.
As you go about you see: breadth and order. Walls with six and eight windows look at
you so arrogantly and tease you: you have a small room with one window only – for
you and your wife.
“Constantly thinking about others. Yourself — forgotten. Greatness you dreamed
of and you didn’t stick at anything. Thoughts – what do they signify in contrast with
reality?
“Today you were at a meeting. You dabble in community affairs, make a fuss, get
lost in reverie. But an idea was born in you, leaving you without rest. The meeting
disbanded: all were sated, provided for.
“Off from faraway are heard children’s tears, children’s laughter: they tear for
years from your brain, from your heart, from all of your limbs — to divide your ego, to
gladden your life, to open a fountainhead in your soul…”
“Time to sleep now,” his wife interrupted.
The pen was frightened and lay there, calmly.

B.
Los Angeles


Far —
From narrow New York streets, Chicago clouds, Pittsburgh smoke —
Los Angeles!
You are intoxicated by the aroma of orange blossoms, blinded by the
towering mountains, refreshed by the ever-proud palms.
Tired people came. Built for themselves small, airy, sunny cottages, adorned with
greens. They stroll calmly, contented.
Nights fall — bright-white. Wakening forgotten desires. They arouse eternal
restlessness. But the streets are silent; windows — blind, doors — closed.
Orange blossoms, towering mountains, proud palms —
And the night is bright.
And the night is white.

קווייטלאך


מיט זיך


: האָט א טראָפן טינט געזאָגט צום שרייבער
? קנעטסט און שאפסט מיט מיר פרעמדע לעבנס. נו, און דיינס --
.דער שרייבער האָט די פעדער אוועקגעלייגט און גענומען א בוך אין האנט. נישט געוואוסט וואָס ער לייענט. האָט ער זיך פארטראכט
: און דער טראָפן טינט אויפ׳ן שפיץ פעדער האָט ווייטער גערעדט
קליין איז דיין צימער און ענג. פאר צוויי אומבאקוועם. ארומגייענדיק זעסטו : ברייטקייט און גראמקייט. ווענט מיט זעקס און אכט פענצטער קוקן אויף דיר אזוי חוצפה׳דיק .און רייצן זיך מיט דיר : האָסט א קליין צימער מיט איין פענצטער נאָר -- פאר דיר און דיין ווייב
כסדר געטראכט וועגן אנדערע. זיך -- פארגעסן. גרויסקייט גע׳חלום׳ט און ביי גאָרנישט געבליבן. געדאנקען -- קעגן דער ווירקלאכקייט וואָס באטייטן זיי ?
היינט ביי א זיצונג געווען. קהל׳סט זיך, טומלסט זיך, פארגעסט זיך. האָט אָבער אין דיר א געדאנק אויפגעלעבט, נישט רוען געלאָזט. די זיצונג פארלאָזן : אלע זאמע, באזאָרגטע.
הערט זיך פון גאָרער ווייט קינדער-געוויין, קינדער-געלעכטער : רייסן זיך יאָרנלאנג פון דיין מארך, פון דיין הארץ, פון אלע דיינע גלידער -- דיין איך צו פארצווייגן, דיין לעבן צו דערפרייען, א קוואל אין דיין נשמה עפענען . . .
.צייט שלאָפן ניין -- האָט זיך די ווייב אריינגעמישט --
.די פעדער האָט זיך דערשראָקן און רואיק ליגן געבליבן


לאָס אנגעלעס


-- ווייט
-- פון ניו יאָרקער ענגע גאסן, שיקאגער וואָלקנס, פיטסבורגער רויך
! לאָס אנגעלעס
.ווערסט פאר׳שכור׳ט פונ׳ם ריח פון מאראנצן-בלי, פארבלענדט פון די ריזיקע בערג , דערפרישט פון די כסדר- שטאָלצע פאלמעס
.זענען געקומען מענטשן, מידע . זיך קליינע , לופטיקע , זוניקע שטיבלאך אויסגעבויט. מיט גרינס באפוצט, שפאצירן זיי זיך רואיק, צופרידן
.פאלן צו די נעכט -- ליכטיק-ווייסע . וועקן פארלאנגען פארגעסענע. לעבן אויף אייביקע אומרואיקייט. זענען אָבער די גאסען שטיל, פענצטער -- בלינד, טירן -- פארמאכט
-- מאראנצן-בלי, בערג ריזיקע , פאלמעס שטאָלצע
.און די נאכט איז ליכטיק
.און די נאכט איז ווייס
Comment on this page
 

Discussion of "Joseph Katzenogy (Kitz): Little Blossoms"

Add your voice to this discussion.

Checking your signed in status ...

Previous page on path Mayrev (West), page 4 of 5 Next page on path