Sign in or register
for additional privileges

Recovering Yiddish Culture in Los Angeles

Caroline Luce, Author

You appear to be using an older verion of Internet Explorer. For the best experience please upgrade your IE version or switch to a another web browser.

H. Goldovsky: Our Street (Part 1)

Undzer gas - Our Street
From Pasifik no. 2 (June, 1929): 22-26.
Translated by Hershl Hartman.

City and Townlet (Shtot un shtetele)

The tiny little townlet was soaked in deepest mud,
While the great metropolis was paved in deep asphalt.
Seas and painful storms kneaded me in flood,
But my appearance-change almost came to a halt.

The factory sirens held me in their grip,
Daily blocking my wandering fate.
So I set out upon a land’s-breadth trip,
Spread across the prairie’s range and weight.

Along the way I doffed my satin cloak with a thud;
Holidays and Sabbath fetes turned old by default.
The tiny townlet was soaked in deepest mud,
While the great metropolis was paved in deep asphalt.


Come, My Beloved (Lekha dodi)

Murmuring of lekha dodi from shuttered market booths and stores
Is swallowed in the sounds of a passing trolley-car.
A few dressed-for-Sabbath grandma-grandpa couples
Go by in shadows from afar.

All the houses have been cleaned and all the tables set.
Somewhere in an unknown window a Sabbath-candle flickers on the sill,
And a cantor, in the midst of singing, stops —
The radio has shamed him to be still.

A lonely loner walks about here.
His wife and children a memory back in the old home —
He touches their photo in his inner pocket,
Winking at the prostitute, lost while on the roam.


אונדזער גאַס

שטאָט און שטעטעלע

,האָט זיך קליינע שטעטעלע געווייקט אין טיפער בלאָטע
.איז די גרויסע שטאָט געפלאסטערט מיט אספאלט
ים און ליידן שטורעמס האָבן מיך געקנאָטן
.און געביטן קוים-קוים מיין געשטאלט

די פאבריק-סירענעס האָבן מיך געפאנגען
,און געצוימט מיין וואנדער-אומרו טאָג נאָך טאָג
בין איך אפן ברייט פון לאנד אוועקגעגאנגען
.און צעשפרייט אין פרייריס מאָס און וואָג

; כ׳האָט אין וועג געלאָזט מיין אטלעסנע קאפאָטע
.יום-טוב-שבת-טעג געוואָרן זיינען אלט
,האָט זיך קליינע שטעטעלע געווייקט אין טיפער בלאָטע
.איז די גרויסע שטאָט געפלאסטערט מיט אספאלט


לכה דודי

לכה-דודי-ברום פון צוגעמאכטע יאטקעס און פון קראָמען
.ווערט פארשלונגען פון א לויפיקן טראָמוויי
א פאָר זיידעס-באָבעס שבת-אויסגעפוצטע
.שאָטענען זיך שטיל פארביי

.אלע הייזער אויפגעראמט און טישן צוגעגרייטע
,אין א פענצטער ערגעץ ציטערט נאָך א שבת-ליכטל פרעמד
-- און א חזן האָט אין מיטן זמירות אָפגעהאקט
.ער האָט זיך פאר דער ראדיאָ פארשעמט

.איינזאם שפאנט אן עלנטער ארום דאָ
-- ווייב און קינדער ליגן אים נאָך ערגעץ אין דער ווייטער היים
,טאפט ער זיינער בילד אין בוזים-קעשענע
.ווינקענדיק צו גאסן-מויד פארלאָרן און געהיים



Comment on this page
 

Discussion of "H. Goldovsky: Our Street (Part 1)"

Add your voice to this discussion.

Checking your signed in status ...

Previous page on path H. (Hirsh) Goldovsky, page 5 of 8 Next page on path