Circle Dance (Karahor)

a.
Circle dance, circle dance, as the wheels do fly.
Who’s on board? Who’s on board? — Yankl the bath-guy.
Gold and silver all put on
In the rich man’s phaeton.
Moving on, moving on.

Circle dance, circle dance, as the wheels do fly.
“Clear the way! Jacob Smith?” — No, our Yankl bath-guy!
From the bath house odors rank
Rose the president of a bank.
God be thanked. God be thanked.

Circle dance, circle dance, as the wheels do fly.
Weary brothers bow their heads to Jacob, Yankl bath-guy.
A secret word goes trembling there:
“…When a man grows up to dare…
Just look there, just look there!”

Circle dance, circle dance, as the wheels do fly.
Mothers point out to their children: “There is Yankl bath-guy.
Despite his evil, let there be no rancor,
Be rich as he, without anchor,
Be a fakir, a banker.”

b.
Young folks, old folks, stand and stare —
Our Teacher Moses at the right side, there,
Without sidelocks or beard,
Carrying strange tablets as we cheered.
Some were smiling, some did laugh;
We followed as he bore his staff.
King David sings his psalms
While Prophetess Miriam beats time with her arms.
Solomon the wise tells clever sayings;
High Priest Abraham holds incense for praying.
And Yehovah leads the way
To reb Yankl’s little Temple to pray.
Young folks, old folks, with their wit
Hear reb Yankl chew and spit
In some strange and foreign tongue,
So that the road is filled with dung,
Cursing the crowd that follows after,
Calling them idiots, cretins, shleper —
“Oy, oy, oy,” they think, don’t flee:
“It’s probably the way it’s meant to be.”
So the circle dance goes on,
Trailing reb Yankl’s phaeton.

Eli Prophet (Eliyahu ha’novi)

On his head a rubbed-out patch or perhaps just a bald pate,
His mustache, trimmed, long grey beard, gone.
Here, EliProphet doesn’t sell-out to any Hasid,
But sits there on his well-appointed office throne.

Near him, youthfully made-up, sits little Sore Bas Tuvim
But neither she nor EliProphet walk about the world.
Through a keyhole there peer, in silent stealth,
The poor, rejected, who beg for alms with fingers curled.

No, there are no stories floating here in our local street!
Outcries grow yet louder, and tears flow quiet and still…
But there’s another way, says he who’s mind is fleet,
who takes the thorn-strewn road toward that shining hill.

אונטער גאס

קאראהאָד

.א
.קאראהאָד, קאראהאָד, דרייען זיך די רעדער
.ווער פאָרט ? ווער פאָרט ? -- יאנקל דער בעדער
גאָלד און זילבער אָנגעטאָן
,אין א רייכן פאעטאָן
.אויבנאָן, אויבנאָן

.קאראהאָד, קאראהאָד, דרייען זיך די רעדער
! מאכט א ווארע ! דזשייקאָב סמיט ? -- ניין, אונדזער יאנקל בעדער --
פון דעם אלטווארג-הויף-געשטאנק
.ווערט א פרעזידענט פון באנק
.גאָט א דאנק, גאָט א דאנק

.קאראהאָד, קאראהאָד, דרייען זיך די רעדער
.נויגן ברידער מידע קעפ פאר דזשייקאָב, יאנקל-בעדער
: צימערט סודותדיק א וואָרט
... אז א מענטש וואקסט אויס, איז פאָרט ... --
-- !קוקן נאָר דאָרט, קוקן נאָר דאָרט

.קאראהאָד, קאראהאָד, דרייען זיך די רעדער
.ווייזן מאמעס קינדער אָן : -- אָט איז יאנקל בעדער
,חוץ זיין שאָד געזאָגט אף מיר
,זאָלסט מיר זיין אזא מין גביר
.א פאקיר, א באנקיר

.ב
-- קוקן יונגע, אלטע לייט
משה רבינו אין דער רעכטער זייט
מיט געגאָלטע פאות-באָרד
.טראָגט ער פרעמדע לוחות דאָרט
ווער מיט שמייכל, ווער מיט לאך
.גייט אים נאָך א גאנצע וואך
,דוד המלך זמירות זינגט
,מרים הנביאהס טעצל קלינגט
,שלמה המלך חכמות זאָגט
,אהרן הכהן קטורת טראָגט
און יהוה גייט פאָראויס
.ביז ר׳ יאנקלס טעמפל-קלויז
,הערן יונגע, אלטע לייט
ווי ר׳ יאנקל קייט און שפייט
,עפעס אין א פרעמדער שפראך
,אזש פארבלאָטיקט ווערט דער שליאך
,שילט די חברה, וואָס באלייט אים
-- רופט זיי שלעפער, טפשים, שוטים
... טראכט מען מיט אן אוי ... אוי ... אוי
-- מן הסתס דארף זיין אזוי --
ווארפט מען זיך אריין אין קאָן
.נאָך ר׳ יעקב׳ס פאעטאָן

עלינאָווי

אפן קאָפ אן אויסגעגלאנצטע לאטקע, צי א פליך גאָר פשוט
.מיט געגאָלטע וואָנצעס, אָן דער לאנגער גרויער באָרד
,דאָ פארקויפט זיך עלינאָווי ניט שוין מער פאר יעדן חסיד
.נאָר אן אויסגעפוצטער זיצט ער דאָ אין ווארימן ראנטאָר

,ארום איס יונג-צוגעפארבט זיצט שרהלע בת טובים
.נאָר ניט זי ניט עלינאָווי גייען אום אין וועלט
דורכן שליסל-לאָך מיט ציטער קוקן בגנבה
.הינטער טיר פארשטויסענע, וואָס בעטלען צדקה-געלט

! ניין, עס וועכן ניט קיין מעשות זיך אין אונדזער גאס אין היגער
... קללות נאָר פארמערן זיך, און טרערן פליסן שטיל
,דאָך אן אנדער וועג פאר זיך זעט, ווער ס׳איז קליגער
.לאָזט ער זיך אף דערנער וועג, דעם נעענטסטן צום ציל