Kalifornye - California
Originally published in Far-nakht (Twilight: Posthumous Poems, 1957), pp. 45-46.
Translated by Hershl Hartman.

…It bloomed upon a desert;
A dream was born.
Like Aaron’s staff, in the sand
Almonds replaced thorns.

In tracks of wheels, harnessed
In covered-wagon caravans,
Cities burgeoned up
And towns — like flocks of swans.

A miracle — an eagle on the wind
With wings spread wide.
In the white sand there sparkle
Oases, like mirrors, in their pride…

And you and I, latecomers —
Seeking peace and bread —
Came to this place
As interpreters of dreams unsaid.

That has always been our fate,
As one can well recall
A dream that one’s not dreamt.
One’s heart caves in through yearning’s fall.

And as yearning immerses me
And my spirit falls so low,
I recall the sea and the
Night with its stars aglow…

The sea is old, its face — wise,
And as the stars — eternal.
And that which it relates is true,
And piety and belief are my arsenal.

The sun goes down at the western shore.
The clouds scorch their tinder unending…
I embrace the sun and go
With it, descending.

The waves rock, lull me
And whisper: Calm! Peace!
I nod off, doze and become
A desert dream without surcease…

קאַליפֿאָרניע

,אין מדבר האָט זי אויפֿגעבליט . . .
.אין אַ חלום זיך פֿאַרוואַנדלט
,ווי אַהרנס שטעקן, האָט אין זאַמד
.דער דאָרן זיך צעמאַנדלט

אין סליאַד פֿון רעדער, אײַנגעשפּאַנט
,אין בוידן-קאַראַוואַנען
אַרויסגעשוווּמען זײַנען שטעט
. . . און דערפֿער -- סטייעס שוואַנען

אַ נס -- אַן אָדלער אויפֿן ווינט
.מיט אויסגעשפּרייטע פֿליגלען
אין זאַמד, אין װײַסן, בליאַסקען אויף
. . . אָאַזיסן, ווי שפּיגלען

-- און דו און איך, פֿאַרשפּעטיקטע
-- צו זוכן ברויט און שלום
געקומען זײַנען דאָ אַהער
.אַ פּיתּרון צו אַ חלום

.אַזוי איז אונדזער גורל שוין
עס איז ניט שײַך געדענקען
.אַ חלום וואָס דו חלומסט ניט
. . . דאָס האַרץ גייט אײַן פֿון בענקען

און אַז די בענקעניש טויכט אויף
,אין מײַן געמיט, דעם שווערן
דערמאָן איך זיך אָן אין ים און אין
. . . דער נאַכט מיט אירע שטערן

,דער ים איז אַלט, זײַן פּנים -- קלוג
.און ווי די שטערן -- אייביק
,און דאָס וואָס ער דערציילט איז וואָר
! און איך . . . בין פֿרום און גלייביק

.די זון פֿאַרגייט בײַם מערבֿ-ראַנד
. . . די וואָלקנס זשאַרען צונטער
איך נעם אַרום די זון און גיי
.מיט איר אינאיינעם אונטער

די וועלן וויגן, וויגן מיך
! און שעפּטשען : -- ש ל ו ה ! ש ל ו ם
איך דרעמל, דרעמל אײַן און ווער
. . . אַליין אַ מדבר-חלום