Eybiker yam —Eternal Sea
From Azoy vi ikh bin (As I Am) (Los Angeles: 1936): 47.
Translated by Miri Koral.

Sea, sea, eternal sea! I’ve come to speak with you today -
To grasp your endless striving, your wordless ceaseless talk…
Cramped in town, I'm here to part ways with the city’s restraints ,
And beside you, sea, I seek truth, beside you today I seek accord.

My eyes calm in the vast expanse. Your ceaselessly striving is nearby —
Wide as your waves, sea, is my little human heart.
Our cities, like you, oh, sea, brim with people and life—
Multicolored are our lives …and at times night-black.

What will you, my sea, what will you impart today?
Are you truly freed? Or are you stifled by your endless coast?
Waves and foam and noise—in infinite, tumultuous haste—
Between continents in continual back and forth.

Listen, listen, sea, to my human-tongue!
And let your vast waters rock my anguish and my ache.
My sadness that near you is stilled and quenched like sun,
Hangs over me again in town — as din, as echo, as scream.

Sea, eternal sea! I’ve come to speak with you today —
To grasp your endless striving, your foamy, ceaseless talk.
I stand beside you, sea, unable to take my leave;
Your endless unrest, like mine, seeks and is unable to find accord.

אײביקער ים


- ים, ים, אייביקער ים! איך בין צו דיר הײַנט געקומען רעדן
...פֿאַרנעמען דײַן אייביקן שטרעבן, דײַן שטומען, דײַן אייביקן װאָרט
,עס איז מיר הײַנט ענג אין די שטעט, װיל איך מיט שטאָט הײַנט זיך שײדן
.זוך איך לעם דיר, ים, דעם אמת, זוך איך לעם דיר הײַנט אַן אָרט

- מײַנע אויגן װערן רויִק אין ברײטקייט. ס'איז נאָענט מיר דײַן אייביקער שטרעבן
.ס'איז ברייט װי דײַנע װעלן, ים, מײַן קליינינקע, מענטשישע האַרץ
- אונזערע שטעט, װי דו, אָ, ים, קאָכן אייביק מיט מענטשן און לעבן
.פֿילפֿאַרביק איז ס'לעבן בײַ אונדז...און צײַטװײַז נאַכטיקייט־שװאַרץ

?װאָס װעסטו, ים מײַנער, װאָס װעסטו הײַנט מיר אָנזאָגן
?ביסטו באמת באַפֿרײַט? אפֿשר שטיקט דיך דײַן ענדלאָזער ברעג
- װעלן און שוימען אין רעש – אין אייביקן, שטראָמיקן יאָגן
...קומען און פֿליסן צוריק אויף צװישנערדיקן װעג

!פֿאַרנעם, פֿאַרנעם, ים, מײַן מענטשישן, צונגישן לשון
.צעװיג אויף דײַנע װאַסערן ברייטע מײַן פּײַן און מײַן װיי
מײַן אומעט, װאָס לעם דיר, װערט שטיל, װי זון, פֿאַרלאָשן
.גייט אויף װידער אין שטאָט איבער־מיר – אין ליאַרם, אין הילך, אין געשריי

- ים, אייביקער ים! איך בין געקומען מיט דיר הײַנט רעדן
.פֿאַרנעמען דײַן אייביקן שטרעבן, דײַן שוימיקן, אייביקן װאָרט
;שטיי איך לעם דיר, ים. איך קען זיך מיט דיר ניט צעשיידן
.דײַן אייביקער אומרו, װי מײַנער, זוכט און געפֿינט ניט קיין אָרט